طبق اعلان سازمان بهداشت جهانی بیماری ویروسی زیکا که به طور محدودی در آمریکای لاتین و آفریقا وجود داشت، ناگهان و به طور برق آسا در حال گسترش و از کنترل خارج شده است (همان اتفاقی که برای بیماری ابولا پیش آمد). در حال حاضر این بیماری در برزیل و کشورهای مجاور شعله ور می باشد. میزان خطر به حدی بالاست که حتی مسابقات المپیک سال جاری (2016) برزیل را تحت تاثیر قرار داده و عده زیادی از تماشاگران این مسابقات را از مسافرت به برزیل منصرف کرده است. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی تعداد مبتلایان به این بیماری در سال جاری 4 میلیون نفر است.

با وجود مراقبت های سخت، مواردی از این بیماری به فلوریدا و تگزاس در ایالات متحده آمریکا هم رسیده است.

این بیماری از راه پشه منتقل می شود و اگر پشه حامل ویروس، زن حامله را بگزد (گاز بگیرد) زن حامله و جنین هر دو مبتلا می شوند. این ویروس مانع رشد سلول های مغز جنین شده و طفل پس از تولد دارای سری بسیار کوچک خواهد بود که اگر سقط نشود تا آخر عمر وبال گردن پدر و مادر و اجتماع خواهد بود.

در اثر این بیماری 4000 طفل ناقص العقل در سال گذشته در برزیل به دنیا آمده است. در کشور کلمبیا هم بیش از 2100 زن حامله مبتلا به این بیماری شناسایی شده است.

ویروس این بیماری مایع منی (اسپرم) و ترشحات واژن (دستگاه تناسلی زن) و بزاق و مقعد مرد و زن را آلوده می کند. لذا عمل جنسی با شخص آلوده (که معمولا خود او هم از بیماری خود خبر ندارد) از طریق واژن یا مقعد یا دهان سبب انتقال بیماری از شخص آلوده به طرف مقابل خواهد شد. این بیماری خیلی بی سر و صدا و زیرکانه مثل دزد وارد بدن می شود (از طریق گزش پشه یا آمیزش جنسی) شخص آلوده شده چندان علایمی ندارد و یا علایمی شبیه سرماخوردگی پیدا می کند (سر درد، ترشح بینی، تب خفیف، بی حالی و گاهی بثورات جلدی مختصر شبیه سرخچه و سرخک) بطوریکه حتی به مخیله اش هم خطور نمی کند که چه بلایی به سرش آمده است و این بی خبری سبب انتشار بیماری می شود. تا این لحظه دارو یا واکسن برای این بیماری کشف نشده است و تنها راه نجات پاکدامنی جنسی، پرهیز از مسافرت های غیر لازم و به تاخیر انداختن حاملگی است. به امید آنکه این مختصر، مانعی جهت گسترش این بیماری به کشور عزیز ما باشد.